De tijd: onze grootste vijand? Veroudering, wetenschap en de zoektocht naar het geheim van eeuwige jeugd
Je hebt waarschijnlijk al gehoord dat de tijd onverbiddelijk is. Helaas hebben we maar weinig controle over deze omgevingsfactor die de grootste impact heeft op onze gezondheid. Het verouderingsproces is een fascinerend onderwerp dat de wetenschap steeds meer begint te begrijpen en wil bestrijden. We willen allemaal zo lang mogelijk gezond oud worden, en daarvoor proberen we via de anti-aging-beweging het verouderingsproces te vertragen of zelfs om te keren. Maar is er echt een wondermiddel? En misschien is het wel goed dat we dat nog niet hebben gevonden.
Sommige benaderingen om veroudering aan te pakken zijn het gebruik van stamcellen, het herstellen van DNA op moleculair niveau, gentherapie of nieuwe medicatie. Deze technieken zullen ongetwijfeld vooruitgang boeken, maar ze brengen ons ook in een ethische discussie: moeten we echt 380 jaar oud worden? De wereldbevolking is al te groot en als we langer leven, zal onze ecologische voetafdruk alleen maar groter worden.
Wat is veroudering eigenlijk?
Maar los van deze overwegingen is het belangrijk om de vraag te stellen: wat is veroudering eigenlijk? Tijdens ons leven ondergaan alle organen, cellen, weefsels en bouwstenen in ons lichaam schade. Dit is onvermijdelijk. Het heeft alles te maken met onze telomeren, die beschermende structuren die verslijten naarmate we ouder worden. Daarnaast ontstaat er veel oxidatieve schade door het constant gebruik van zuurstof in ons lichaam. Dit leidt tot laaggradige ontstekingsmechanismen.
Voorlopig hebben we nog geen controle over de tijd, ook al beweerde Einstein dat tijd slechts een dimensie is. Zullen we ooit in staat zijn om tijd te beïnvloeden? Dat valt nog te bezien. Maar ik durf wel te beweren dat de beste tactiek om veroudering te vertragen een evenwichtig en gezond leven is. Door je bewust te zijn van de vijf pijlers van gezondheid, kun je op een biologisch aanvaardbare en ethische manier veroudering het meest effectief vertragen. Dat is toch nog goed nieuws, nietwaar?
